شبهه :

پیامبر کار جانشینی بعد از خودش را به امت اسلام واگذار کرد تا ایشان از بین خویش یکی را به خلافت بر گزینند.و کسی را هنگام رحلتش به جانشینی خویش معرفی نکرد.

پاسخ:

پیامبر خدا(ص) در تمامی موارد فردی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی اصحاب خویش را توصیه و راه نمایی می کرد و در کوچکترین مورد از ابلاغ حکم اسلام فروگذار نمی کرد. آیا جامعه نوین اسلامی و نهال تازه پا گرفته حکومت اسلامی که تا اخرین روز های عمر حضرت مورد تهاجم و کینه توزی های دشمنان خارجی و منافقین بود به این حد رشد و تعالی و پایداری رسیده بود که حضرت با خیالی آسوده کار به این بزرگی را به مردم واگذار کند؟پیامبر خدا(ص) می فرماید: هیچ پیامبری مانند من مورد آزار و ستم امت خود واقع نشد. آیا منطقی و عاقلانه است این همه زحمات و تحولات اساسی را به حال خود رها کند تا هر کس توانست به قدرت برسد. آیا پیامبر نمی دانست  ممکن است که مقام مهم خلافت حکومت اسلامی  بعضی را وسوسه کند و در جامعه هرج و مرج ایجاد شود.

پیلمبر اعظم(ص) هرگاه جهت غزوه ای از مدینه خارج می شد حتما یکی از اصحاب را به جانشینی خود تعیین میفرمود.چگونه ممکن است برای بعد از خود امت اسلامی را به حال خود واگذارد؟

چگونه است که پیامبر خلافت بعد از خود کسی را معرفی نکرد اما ابوبکر صلاح امت را بر تعیین جانشین دید و عمر را برای بعد از خود تعیین کرد؟آیا ابوبکردور اندیش تر از پیامبر بود؟ عمر نیز کار خلافت بعد از خویش را به شورا سپرد و عثمان هم سعی داشت تا خلافت را به عبد الرحمن ابن عوف واگذارد.چگونه خلفای راشدین همه در امر خلافت بعد از خود چون پیغمبر کار را به امت وا ننهادند؟

چگونه است که پیامبر بر تمامی مسلمین توصیه می کرد شایسته نیست کسی چیزی  قابل وصیت داشته باشد و وصیت نکرده بخوابد اما خود سرنوشت بزرگترین امانت الهی را به دست مردم سپرد و وصیت نکرد؟ این بیان بر کسی که کمترین آشنایی با حکومت داری و سیاست دارد کاملا واضح است.

اگر برادران اهل تسنن به کتاب های خویس مراجعه کنند احادیث بسیارمتقن و روشنی از رسول خدا در مورد جانشین بر حقش می بینند و که در بسیاری موارد با تاکید و بردن نام و اشاره به شخص امیرالمومنین(ع) می رسد.

حدیث یوم الدار،حدیث منزلت(که از بسیاری از اصحاب و زنان پیامبر روایت شده است)حدیث ولایت،حدیث وراثت،غدیر خم و ....

اگر باچشم روشنگرانه ببینیم حتما خواهیم دانست که حق با چه کسی است!!